«Na poesía de Queralt, o sufrimento convértese na clave de bóveda da existencia humana. O poeta pregúntase qué é o que xustifica a existencia, por qué razón o protagonista, Vacu, desexa seguir sendo, loitar para permanecer no ser. Vacu é o arquetipo do home que se enfronta responsablemente á súa vacuidade e, no canto de saír pola tanxente, busca desesperadamente unha razón que xustifique a súa existencia e que o ampare da tentación nihilista. Queralt pon no mesmo centro do poema a pregunta filosófica por definición: que é o que fai que a vida mereza ser vivida? »